Blada, zielonkawa, nieprzezroczysta żółcień z pigmentów nieorganicznych. "Średniowieczna żółcień" była najjaśniejszą żółcią używaną przez malarzy Średniowiecza. Składa się z kilku wysoce światłoodpornych nieorganicznych pigmentów: Zinc oxide, Titanium dioxide; Rutil (Ni, Ti, Sb), które zawieszono w emulsji z precyzyjnie dobranych olejów i żywicy damarowej. Z tego powodu farba ta jest trwała, dobrze się rozprowadza, schnie równomiernie aczkolwiek średnio szybko (3-5 dni).